Alkiel poliglikosiede derivate

Deesdae is alkielpoliglikosiede in voldoende hoeveelhede en teen mededingende koste beskikbaar, sodat hul gebruik as 'n grondstof vir die ontwikkeling van nuwe spesialiteit-oppervlakaktiewe stowwe gebaseer op alkielpoliglikosiede aansienlike belangstelling wek. Dus kan die oppervlakaktiewe eienskappe van alkielpoliglikosiede, byvoorbeeld skuim en benatting, soos vereis deur chemiese transformasie gewysig word.

Die afleiding van alkielglikosiede is tans 'n wydverspreide werk. Daar is baie soorte alkielglikosiedderivate deur middel van nukleofiele substitusie. Benewens reaksie met esters of etoksiede, kan ioniese alkielpoliglikosiedderivate, soos sulfate en fosfate, ook gesintetiseer word.

Beginnende vanaf alkielpoliglikosiede met alkielkettings (R) van 8, 10, 12, 14 en 16 koolstofatome (C)₈na C₁₆）en 'n gemiddelde polimerisasiegraad (DP) van 1.1 tot 1.5, is drie reekse alkielpoliglikosiedderivate voorberei. Om die verandering in die oppervlakaktiewe eienskappe te ondersoek, is hidrofiliese of hidrofobiese substituente ingebring wat tot alkielpoliglikosiedgliseroleters gelei het. (Figuur 1)

In die lig van hul talle hidroksielgroepe, is alkielpoliglikosiede oorgefunksionaliseerde molekules. Verreweg word die meeste alkielpoliglikosiedderivatiserings uitgevoer deur chemiese transformasie van die vrye primêre hidroksielgroep by die C.⁶ atoom. Alhoewel primêre hidroksielgroepe meer reaktief is as sekondêre hidroksielgroepe, is hierdie verskil in die meeste gevalle nie voldoende om 'n selektiewe reaksie sonder beskermende groepe te bewerkstellig nie. Gevolglik kan daar altyd verwag word dat derivatisering van 'n alkielpoliglikosied 'n produkmengsel sal produseer waarvan die karakterisering aansienlike analitiese moeite behels. 'n Kombinasie van gaschromatografie en massaspektrometrie is getoon as die voorkeur-analisemetode. In die sintese van alkielpoliglikosiedderivate het dit effektief geblyk om 'n alkielpoliglikosied met 'n lae DP-waarde van 1.1 te gebruik, in die volgende na verwys as alkielmonoglikosiede. Dit lei tot minder komplekse produkmengsels en gevolglik tot minder ingewikkelde analises.