Sintese van alkielpoliglikosiedbutieleters

'n Gereeld vereiste eienskap van alkielpoliglikosiede is verbeterde skuimbaarheid. In baie toepassings word hierdie eienskap egter as nadelig beskou. Daarom is daar ook belangstelling in die ontwikkeling van alkielpoliglikosiedderivate wat goeie skoonmaakprestasie kombineer met slegs 'n geringe neiging tot skuim. Met hierdie doel in gedagte, is alkielpoliglikosiedbutieleter gesintetiseer. Dit is in die literatuur bekend dat alkielglikosiede met alkielhaliede of dimetielsulfaat in alkaliese waterige oplossings bedek kan word.

Op 'n industriële skaal is die reaksie in waterige oplossing 'n nadeel omdat gekonsentreerde watervrye produkte nie sonder addisionele opwerkingstappe verkry kan word nie. Daarom is 'n watervrye proses ontwikkel, wat in Figuur 6 uiteengesit word. Die alkielpoliglikosied word aanvanklik in die reaktor ingebring met 'n oormaat butielchloried en verhit tot 80 ℃. Die reaksie word geïnisieer deur die byvoeging van kaliumhidroksied as die katalisator. Na voltooiing van die reaksie word die reaksiemengsel geneutraliseer, die kaliumchloriedpresipitaat word afgefiltreer en die oormaat butielchloried word afgedistilleer. Die produk bestaan uit verskeie alkielpoliglikosiede en alkielpoliglikosiedbutieleters. Volgens GC-analise is die verhouding van alkielmonoglikosied, alkielmonoglikosiedmonobutieleter en alkielmonoglikosiedpolibutieleter 1:3:1.5.

Die verloop van die reaksie vir die eterifikasie van 'n C₁₂Alkielpoliglikosied word in Figuur 7 getoon. Die monoglikosied-inhoud neem af van ongeveer 70% tot minder as 20%. Terselfdertyd styg die waarde vir die mono-eter tot 50%. Hoe meer monobutieleter teenwoordig is, hoe meer polibutieleters kan daaruit gevorm word. Eers na 24 uur is daar enige beduidende vorming van polibutieleters. Soos verwag, neem die inhoud van poliëters toe met toenemende reaksietyd. 'n Waarde van 20% word egter nie oorskry nie. Die gemiddelde eterifikasiegraad is 1 ~ 3 butiel per alkielglikosied-eenheid. Die reaksie-effek van C₁₂alkielglikosied was die beste. In die geval van N =8 of 16 alkielpoliglikosiedbutieleter het die resultate versleg.

Uit hierdie drie voorbeelde is dit duidelik dat derivate van alkielglikosiede geredelik beskikbaar is. Die spesiale gebruike wat beoog word, hang ook af van die oppervlakaktiwiteitseienskappe van hierdie derivate.